Okolica
Zabytki Sidziny
Interesującym obiektem wsi jest Muzeum Etnograficzne, które powstało z incjatywy pana A. Leśniaka i księdza J.Świstka. Eksponaty do tego skansenu zbierały dzieci przebywające na wczasach w Państwowym Domu Wczasów Dziecięcych w Sidzinie. Muzeum mieści się w chatach reprezentujących budownictwo beskidzkie. W 1971 roku przeniesiono do skansenu typowy dla Sidziny spichlerz (tzw. górkę), w którym utworzono Izbę Pamięci Narodowej, zawierającą pamiątki z okresu II wojny światowej.
Do grupy ciekawych zabytków Sidziny należy zaliczyć kościół parafialny z 1815 roku, a ponadto murowaną kaplicę z 1809 roku, kamienny posąg Chrystusa upadającego pod krzyżem ludowego artysty oraz szereg chalup drewnianych, charakterystycznych dla budownictwa beskidzkiego.
Sidzina położona jest we wschodniej części Beskidu Żywieckiego, u stóp południowych stoków Pasma Policy. Najwyższy szczyt tego pasma to Polica (1369 m n.p.m.). Wieś wchodzi w skład jednostki administracyjnej Powiatu Suskiego i Gminy Bystra-Sidzina. Jest to duża wieś o powierzchni ponad 52,27 km kwadratowych. Od południa Sidzina graniczy z Orawą (Zubrzyca Górna, Podwilk), od zachodu poprzez grzbiet Pasma Policy z Zawoją, Skawicą i Juszczynem, od wschodu ze Spytkowicami i Toporzyskiem, natomiast od północy z Bystrą Podhalańską, z którą tworzy gminę. Główna zabudowa wsi ciągnie się wzdłuż potoku Sidzinka na długości około 7 km.
Sidzina posiada duże walory klimatyczne i krajobrazowe. Dzięki dobrym warunkom turystycznym i wypoczynkowym odwiedzana jest przez sporą liczbę letników. Bazę turystyczną stanowią w niej przede wszystkim Dom Wczasów Dziecięcych nr 2 , Schronisko PTTK na Hali Krupowej i powstałe ostatnio liczne gospodarstwa agroturystyczne.